Gürcistan

Tiflis

Tiflis Kura Nehri’nin iki yakasında yer alan Gürcistan’ın başkentidir. Tiflis hakkında bildiklerimiz genelde haberler düzeyinde politika ve enerji kaynakları temelli bir ilişkidir. Ancak Tiflis bunun çok ötesinde mimarisi, caddeleri ve kültürüyle bize petrol boru hattı dışında da oldukça önemli şeyler söyler. Bunlardan Kura Nehri’nin kıyısındaki evler sıradan bir dizilişin yanı sıra suya sıfırın ötesinde kayaların bir devamı gibi sıralanmış nehre. Nehrin üzerindeki köprülerle iki yaka birbirine bağlanır. Ve kafanızı kaldırdığınızda sizi her an kontrol altında tutan bir 4. yüzyıl yapısı kaleyi sürekli görürsünüz: Narikala Kalesi.

Dar sokak aralarındaki ahşap cumbalı evler eski şehrin bir özeti gibi. Ve tabii dinlerin kesişme noktası: Sinagog, Camii ve Kilise bir arada. Rustaveli Caddesi şehrin en önemli mekanlarından. Parlamento Binasından, Tiyatro ve Opera Binası’na Bilim Akademisi’nden müzelere ve son olarak Kashveti Kilisesi’nden büyük Belediye Binası’nın ve Merkez Bankası’nın bulunduğu Özgürlük Meydanı’da St. George Anıtı’na uzun bir cadde... Birçok eser barındırmasından belki de ortaçağ şairlerinden, edebiyatçı Şota Rustaveli’nin adı verilir caddeye. Kapsayıcı bir misyona sahip cadde şehre de kimliğini veren yerlerden. Doğası ise karla yeşilin müthiş bir kontrastıyla şekil bulur. Yakınlar yeşil, uzaklar karlı; bir güzellik kontrastı şehrin eskisi ile yenisini andırır... Aynı şekilde şehir gece de gündüz de aynı zıtlıkta güzeldir...

Ananuri

Ananuri enteresan bir bölge. Aragvi Nehri’nin hemen kıyısında bir tepe üzerine kurulmuş kale ve kiliseden oluşuyor. 16. yüzyıldan kalma bu yapı mükemmel peyzajıyla nehrin akışına doğru yönelir. Kapı ve pencere oymalarındaki ustalık ve sadelik görülmeye değer. Kilise içindeki freskler Hristiyanlık dünyasının hikayelerini anlatması bir yana, hala seçilebilen canlı renkleri ve kurgusuyla hayret uyandırıyor.

Kale diplerindeki seyyar satıcılar her zaman hazırlar. Geleneksel takı ve eşyaların satıldığı tezgahlar ülkeyi ve insanını tanımak için elverişli ip uçları taşıyorlar. Özellikle Gürcü kalpağıyla fotoğraf çektirmek oldukça revaçta. İster yol kenarında durun şöyle bir bakın ve ruhunuzu temizleyin, isterseniz kenardan hafifçe aşağıya inen yolun sonunda nehre girin ve serinleyin... Tabii suyun sıcaklığa bakmadan yapmayın... 

Signagi

Kaheti Bölgesi’nin küçük turistik ‘aşk şehri’ olarak çağırılan merkezidir aynı zamanda büyük ressam Niko Pirosmani’nin de doğduğu yetiştiği topraklar. Surlar içinde planlanmış korunaklı bir şehir. Kuzeyin insanlarının ortak aklı olarak, yerleşim birimleri genelde tepelere doğru ve yamaçlarda. Siğnaği’de de aynı şekilde. Eski evler oldukça iyi korunmuş ve zaten restore edilmiş, dolayısıyla küçük bir Avrupa şehrini de andırmıyor değil. Belki İtalya... İç içe sıkış tıkış gibi görünse de evler ya da belki şimdi oteller demek daha doğru, peyzaja hakim konumda tüm alanı rahatlıkla görebiliyor. Evlerin bir kısmı avlulu, bir kısmı cumbalı, balkonlu ama hep az katlı şirin bakımlı evlerden oluşuyor. Arnavut kaldırımlı ya da taş, dar yollardan yürümesi de oldukça keyifli.

Şehrin en önemli yapılarından Bodbe Manastırı ve çan kulesi dikkat çekiyor. İçerisindeki İncil’den tasvirlerin yapıldığı freskler oldukça güzel ve canlı. Ve hemen altında kutsal olduğuna inanılan bir su kaynağı var. Her iki yapı da Azize Nino’ya adanmış. St. George ve St. Stephen Ortodoks kiliseleri şehrin tepesinden bakıldığında hemen göze çarpıyor. Etnografik ve arkeolojik müze Siğnaği Müzesi’ni de gezebilir bölge ve ülke hakkında da bilgi edinebilirsiniz. Keyifli, huzurlu, kıvamında bir yolculuk için Siğnaği özel bir yer...